Periodontal ligament lifleri, dişlerin çevresinde bulunan ve dişleri çene kemiğine bağlayan bağ dokusu lifleridir. Bu lifler, dişlerin stabilitesini sağlamak, çiğneme kuvvetlerini dağıtmak ve dişlerin hareketini kontrol etmek gibi önemli işlevlere sahiptir.
Periodontal ligament lifleri, çeşitli yönlere doğru uzanan ve farklı özelliklere sahip olan lif gruplarından oluşur. Bu liflerin ana görevi, dişi çene kemiğine tutturarak dişin hareketini sınırlamaktır. Ayrıca, çiğneme esnasında oluşan kuvvetleri emerek diş köklerini çevreleyen kemik dokusuna iletmektedirler.
Periodontal ligament lifleri aynı zamanda dişlerin periodontal bağlantısını sağlayarak diş etlerini dişlere bağlar. Bu sayede diş etlerinin sağlıklı bir şekilde diş yüzeyine oturmasını ve enfeksiyonlardan korunmasını sağlarlar.
Periodontal ligament lifleri, periodontal hastalıklar gibi durumlarda etkilenebilir ve zarar görebilir. Bu durumda dişlerin stabilitesi ve tutunma gücü azalabilir. Periodontal ligament lifleriyle ilgili yapılan araştırmalar, bu liflerin sağlıklı bir diş yapısının korunmasında ve periodontal tedavi süreçlerinde önemli bir rol oynadığını göstermektedir.
Periodontal ligamentler yönlerine göre aşağıdaki tiplere ayrılır:
Alveolar kret fibrilleri
Horizontal grup
Oblique grup
Apikal fibirler
Ana fibriller, sement ve alveolar kemiğe (fibrillerin alveolar kemiğe bağlandığı alana alveolar bone proper denir) gömülmüş bir durumdadır. Bu fibrillerin sert dokulara gömülmüş kısımlarına Sharpey Fibrilleri denir.
Periodontal Ligament (PDL) görevleri
►Mekanik Kuvvetlere direnç
►Yapım yıkım olaylarınca kendini düzenler (turnover)
►Dişin etrafındaki hücrelerin beslenmesi
►Sinir ağıyla dişin etrafında duyu
PDL’nin Fizyolojik Görevleri
► Çiğneme Kuvvetleri (Oklüzal Forces) kemiğe iletimi.
► Dişi alveolar kemiğe bağlamak
► Periodonsiyumun diş ile olan iletişiminde rol oynar.
► Akut Oklüzal darbelere direnç gösterme (Şok absorbsiyonu).
► Periodontal aralık içerisindeki damar ve sinir yapılarını korur.
